Guten Rutsch ins neue Jahr 2017!

Vandaag kwam ik erachter dat het precies een maand geleden was dat ik "pleurde" met skiën en, zoals ondertussen de MRI officieel uitgewezen heeft, mijn voorste kruisbanden afscheurde en binnenband beschadigde. Het was een heftig maandje, waarin ik gelukkig ook genoeg leuke dingen gedaan heb. De start van 2017 was in ieder geval een hele leuke! 

De tijd is Nederland is eigenlijk voorbij gevlogen, ik moest van alles regelen, maar doordat ik eerder naar huis ging dan gepland, had ik ook meer tijd om leuke te dingen te doen. Ondanks de reden van het lange bezoek heb ik wel van genoten. Maar tegelijkertijd was ik ook wel weer klaar om Tweede Kerstdag naar Innsbruck te vertrekken, best spannend, maar ook super leuk want Cees-Jan en Lonneke en de kinderen vlogen met mij mee terug om vakantie in Innsbruck op te vieren. Als klap op de vuurpijl kwam Tessa er een dag later ook nog achteraan. Met elkaar hebben we er super gezellige dagen van gemaakt, hier en daar een beetje aangepast programma, maar vaak gewoon overal heen met de rolstoel en/of krukken. De familie is  nog een dag gaan skiën (met wisselend succes overigens, maar Karel volgend jaar ga ik met jou mee!), we hebben lekker gegeten en gedronken, de jongens hebben mij de hele dierentuin doorgeduwd en ook ben ik met rolstoel en al de Nordkette opgegaan.

Met Oud & Nieuw was ik even "alleen" in Innsbruck, dat wil zeggen zonder bezoek. In mijn studentenhuis ben je nooit alleen en voordat het feest buiten losbarstte hebben we eerst met elkaar gegeten, het voelde een beetje als een tweede kerst omdat iedereen superblij was om elkaar te zien en het een hele feestelijke avond was. Na het eten was het tijd om naar buiten te gaan. Innsbruck is erg trots op zijn Bergsilvester, dus we waren benieuwd wat we konden verwachten. Er waren al veel mensen op straat en we vonden nog een plekje op de Marktplatz dichtbij de rivier en met zicht op de Nordkette en om 12 uur barstte het feest los, met eerst vuurwerk vanaf de Nordkette en een Wienerwalz, echt heel tof!! Kijk vooral dit filmpje om er een goed beeld van de krijgen: https://www.facebook.com/Innsbruck/videos/1511940402167682/. 

Heel veel tijd om bij te komen had ik niet, want het volgende bezoek kwam er al weer aan! Anne arriveerde 2 januari om een paar dagen in Innsbruck te blijven, ze bracht nog even mooi weer mee, dus daar hebben we nog even van genoten op de Nordkette. Ook heb ik Anne laten zien dat je ook prima kan shoppen in Innsbruck :). Toen Marlise de 4e ook arriveerde was het feest (of de chaos in mijn kamer) helemaal compleet. Samen met Lisa zijn we 's middags (warm aangekleed) naar het Vierschanzentournee gegaan. De tocht er naar toe was vrij hels (gelijk de laatste keer dat mijn rolstoel gebruikt is). Maar de tocht werd beloond want de rolstoelplekken bleken hele goede plekken te zijn, zo goed dat we zelfs lokale held DJ Ötzi van heel dichtbij konden zien, en de skispringers, maar dat was eigenlijk minder interessant :p. Het was erg koud en vooral winderig, en door de wind werd ook de tweede ronde van het springen afgelast (we begrepen net hoe het systeem werkte). Maar ondanks dat was het super spectaculair om de atleten te zien springen en ook de sfeer was super leuk! Echt een feestje! 

De dag erna stonden Anne en Marlise op de skies, en zat ik lekker binnen in de hut te kijken naar hoe iedereen verkoukleumd binnen kwam. Zelfs het bier bevroor buiten waar je bij stond, dat beloofde dus nog wat voor de volgende dagen, er stond namelijk veel kou op het programma. Helaas vloog Anne de volgende dag alweer terug naar Nederland. Marlise besloot te gaan skiën in Kühtai, de plek waarvan ik vooral weet dat de bergredding en dokters zo aardig zijn. Zij heeft het er gelukkig wel heel vanaf gebracht en haar grootste vijand was de kou (-23 graden overdag!), ik bleef die dag dus vooral lekker binnen. De volgende dag stonden er ook nog goede condities op het programma dus vertrok Marlise vroeg de berg op en deze keer volgde ik wel om lekker in een hut samen te lunchen. 's Middags begon het al hard te sneeuwen en dat deed het vervolgens zo'n 24 uur. 

Innsbruck is ondertussen dus veranderd in een wit winters sprookje en daar hebben we zondag, na m'n lievelingstaart in m'n lievelings Konditorei gegeten te hebben van genoten in de Hofgarten. Met anderen uit het huis heeft Marlise een sneeuwpop gebouwd en ik was vooral de moeder die foto's maakte en iedereens kleren drooghield, ook best een dankbare taak zullen we maar zeggen :P 

Ook voor Marlise kwam er weer een einde aan haar trip naar het Oostenrijkse en maandagochtend heb ik haar uitgezwaaid, toen begon ook voor mij het gewone leven op de uni weer, het wordt de komende weken extra hard aanpoten want er komen tot eind januari 12 tentamens aan, helaas helaas. Aanpoten is het vaak ook met m'n knie, maar ik word daarbij goed ondersteund door fysio Simon. De aanpak is een beetje anders dan in Nederland (consulten van een uur bijvoorbeeld!) maar het voelt wel goed. Het begin stond in het teken van weer vertrouwen krijgen in mijn knie (nog steeds lastig) en langzaam werken we toe naar een zo normaal mogelijk looppatroon. De sessies zijn meteen een goede les Duits voor me en zo kennen de woorden unsicher, Schiene, strecken, laufen, Krücken en Oberschenkel allemaal geen geheimen meer voor me. Verder moet ik elke dag 2x oefeningen doen, waarvan 1 sessie in de gym in de kelder van het huis, zodat ik daar op de hometrainer kan. Niet leuk, wel goed, de knie en ik moeten namelijk zo fit mogelijk terug naar de Nederlandse orthopeed straks. De brace mag gelukkig ondertussen 's nachts af (wat een opluchting) en overdag ook steeds vaker. En hoewel de sneeuw prachtig is, baal ik er stiekem ook een beetje van, want zo lang het glad is en er sneeuw ligt zal ik buiten nog langer met mijn brace en krukken moeten lopen. Maar met mijn spikes onder mijn krukken kom ik (soms nog met wat hulp) overal! 

Ik ben dus blij dat ik naar Innsbruck ben teruggekomen ben, ondanks dat ik soms voor gek werd verklaard. Ondanks dat ik de komende tijd even veel moet studeren (ik kan in ieder geval niet verleid worden tot even wat afdalingen pakken in de verse poedersneeuw :) ) geniet ik nog intens van mijn tijd hier en ben ik blij dat ik mijn semester gewoon af kan maken!