Eerste blog vanuit Innsbruck

Op het moment dat ik deze eerste blog vanuit Innsbruck schrijf ben ik zojuist officieel inwoner van de stad geworden! Gister ben ik hier aangekomen in zonnig Innsbruck. Helaas kon mama mij niet wegbrengen naar het vliegveld omdat ze geveld was door de griep, maar Maaike en Marlise hebben deze taak last-minute meer dan goed overgenomen. Na nog een broodje en koffie op vliegveld Eindhoven was het dan toch echt tijd om ook hen als laatste gedag te zeggen.

De vlucht verliep prima (aan boord veel Nederlandse pensionado's met of een optrekje in Oostenrijk of een golf/wandelvakantie voor de boeg) en vooral het laatste gedeelte van de vlucht over de Alpen was super mooi. Na een goed uur landde ik op het kleine vliegveld van Innsbruck en heb ik de bus naar mijn kamer gepakt. Daar werd ik opgewacht door Benjamin (ondertussen door ons hier ook al Benji genoemd) die het studentenhuis beheerd. Na het ondertekenen van wat formulieren (daar zijn ze hier dol op) kreeg ik de sleutel van mijn kamer. Van te voren wist ik niet zo goed wat ik van mijn kamer moest verwachten, maar deze is heerlijk ruim en licht en de badkamer is eigenlijk zelfs mooier dan thuis. De keuken deel ik met de hele etage van de flat, dus als straks alle kamers bezet zijn zal dat een gezellige bedoeling worden. Op dit moment zijn nog niet alle kamers bewoond, omdat het semester voor de meeste studenten (waaronder ook voor mij) pas begin oktober echt begint. Nadat ik mijn spullen in mijn kamer gedropt het ben ik de stad gaan verkennen. Vanuit het huis loop ik zo naar de Universiteit en in ongeveer 10 minuten naar de Aldstadt. Het is hier nog super lekker weer, dus het was nog gezellig druk in de Aldstadt. M'n eerste indruk van de stad was een beetje Italië meets Duitsland, wat gezien de locatie van Innsbruck natuurlijk ook super logisch is. Op de terugweg deed ik nog wat boodschappen bij de Hofer (de Oostenrijkse Aldi) en daar maakte ik kennis met de Oostenrijkse striktheid en het Tiroolse accent. Ik zette mijn kar niet op de juiste manier neer bij het inpakken van mijn boodschappen en wat op deze vreselijke overtreding volgde, was een genadeloze veeg uit de pan in een ook nog eens onverstaanbaar Tirools accent. De mensen achter me in de rij hadden het duidelijk met me te doen... Zolang je je overigens aan alle regels en afspraken houdt zijn de meeste Oostenrijkers super vriendelijk en behulpzaam. 's Avonds zijn we nog met wat andere internationale studenten die ik hier in het huis had leren kennen wat gaan drinken. 

Vanmorgen heb ik als eerste een rondje langs de rivier de Inn hardgelopen. Dat was wel een hardlooprondje met een van de mooiste uitzichten ever, met overal om me heen de hoge bergtoppen. Daarna stond een eerste bureaucratisch rondje op het programma, met als eerste doel: Innsbrucker worden. Daarvoor moest ik mij met een formulier wat Benji al ondertekend had, melden in een van de achterkamertjes van het Rathaus. Hier deed ik gelukkig wel alles volgens de regels en de registratie was snel voltooid. Hierna ben ik met een huisgenootje nog wat gaan shoppen (we hebben helemaal geen keukenspullen, dus dat was een goed excuus) en heb ik een sim-kaart geregeld. Binnenkort ben ik dus op een Oostenrijks nummer te bereiken. Vanmiddag staat er nog een nieuwe shopping sessie (IKEA!) gepland. Maar eerst moet ik nog een Oostenrijkse bankrekening openen, omdat ik zonder Oostenrijkse bankpas niet voor de wasmachine kan betalen (om het makkelijk te houden). Tussendoor zullen we ook nog wel genieten van de zon die hier nog steeds heerlijk schijnt! 

Ik vind jullie berichtjes/reacties en succeswensen super leuk om te lezen. Ik denk dat ik me hier zeker snel thuis zal gaan voelen. In het fotoalbum september heb ik trouwens nog wat meer foto's geplaatst van mijn eerste dag hier in Innsbruck. Het album zal ik ook zeker blijven aanvullen. 

Tot snel!